‘La montée au calvaire’ is een kritiek op de stad, het kapitalisme en de naoorlogse samenleving. De man in het midden, die een traan in het oog heeft en gebukt gaat onder het gewicht van zijn kruis, lijkt in de massa verloren te lopen en te worden verstikt. Niemand merkt het. Op de voorgrond vermaken de zakenlui zich smalend met het leed van de anderen, gelukzalig glimlachend of vrekkig de ogen dichtknijpend. Gedreven door zijn pacifistische opvattingen wil Masereel de vereenzaming van het individu in een stedelijke omgeving en de naweeën van de oorlog aan de kaak stellen. Zijn visie wordt nog kracht bijgezet door de wisseling van wit en zwart.